ในวัยเด็กเธอร่ำเรียนในโรงเรียนประจำเมืองซาเซโบะ จังหวัดนางาซากิ ณ ที่นั่นเธอเป็นเด็กคนเดียวที่เป็นลูกครึ่งผิวสี เธอโดนเพื่อน ๆ เรียกว่า "อีดำ" และโดนคนปาขยะใส่[14] มิยาโมโตะกล่าวว่า "เวลาที่ครูให้นักเรียนจับมือกัน เพื่อน ๆ ก็เกรงว่าสีผิวของฉันไปเปรอะตัวเขา เพื่อนก็เลยพูดกับฉันว่า 'อย่ามาแตะตัวฉัน'"[15] นอกจากนี้เพื่อนร่วมชั้นเรียนก็กล่าวด้วยวาจาเดียวกันว่า "อย่ามาว่ายน้ำสระเดียวกันกับฉันนะ เดี๋ยวสีผิวเธอจะมาเปื้อนตัวฉัน"[16] ในช่วงที่เธออยู่ในญี่ปุ่น เธอถูกตั้งแง่รังเกียจเรื่องสีผิวและผมหยิกหย็อง[17] ทั้งผู้ปกครองและเพื่อนร่วมชั้นต่างเรียกว่า "อีดำ" หรือ "คูรมโบะ" (黒んぼ) เวลากล่าวถึงเธอ[17]

มิยาโมโตะตัดสินใจที่จะใช้ชื่อเสียงที่มีของเธอในการต่อต้านอคติด้านเชื้อชาติ เธอเคยกล่าวไว้เมื่อ ค.ศ. 2015 ว่า "ฉันอยากจะเริ่มการปฏิวัติ ฉันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งต่าง ๆ ในชั่วข้ามคืนได้ แต่อีก 100 ถึง 200 ปี จะมีคนญี่ปุ่นแท้ ๆ หลงเหลืออยู่น้อยแล้ว ดังนั้นพวกเราควรเริ่มเปลี่ยนแปลงวิธีคิด"[18]